رابطه مهارتهای ارتباطی با عملکرد آموزشی اساتید دانشگاه علوم پزشکی جهرم

سابقه و هدف: توانایی برقراری ارتباط موثر یکی از شاخصهای مهم در تدریس اثر بخش اساتید می باشد. با توجه به اهمیت مهارتهای ارتباطی اساتید و نقش آن در عملکرد آموزشی آنان، این تحقیق به منظور بررسی ارتباط بین مهارتهای ارتباطی و سطح عملکرد آموزشی اساتید در دانشگاه علوم پزشکی جهرم از دیدگاه دانشجویان انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 181 نفر از دانشجویان پزشکی و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جهرم انجام شد و نظرات آنها در مورد 30 نفر از اساتید با استفاده از دو پرسشنامه جهت سنجش توانایی های علمی- آموزشی و مهارتهای ارتباطی اساتید علوم پایه و پرستاری مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات در دو مقطع زمانی مختلف با استفاده از این پرسشنامه ها جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر صاحبنظران و پایایی آنها با روش دو نیم کردن مورد تایید قرار گرفت. پس از دسته بندی اطلاعات نمرات حاصل از فرمهای ارزشیابی اساتید با نمرات فرم مهارتهای ارتباطی مورد مقایسه قرار گرفت هر استادی که بیش از دو سوم نمره را در هریک از پرسشنامه ها کسب کرده بود از نظر عملکرد آموزش و مهارت ارتباطی مطلوب در نظر گرفته شد. یافته ها: از دانشجویان 151 نفر (5/83%) دختر و 30 نفر (5/16%) پسر بودند. براساس نظر دانشجویان 78 در صد از اساتید دارای مهارتهای ارتباطی مطلوب و 22 درصد از اساتید دارای مهارتهای ارتباطی نامطلوب می باشند. از نظر دانشجویان عملکرد آموزشی 3/83 درصد از اساتید مطلوب و 7/16 درصد نامطلوب بود. ضریب همبستگی بین مهارتهای ارتباطی اساتید با نمره ارزشیابی آنان 84% بود (001/0>p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه که مهارتهای ارتباطی و عملکرد آموزشی یک استاد بطور مستقیم با هم ارتباط دارند، به منظور آشنایی هرچه بیشتر با مهارتهای ارتباطی جهت اساتید، برگزاری کارگاههای آشنایی با این مهارتها توصیه می شود.